Første etappe av sommarferien er over. Me var to veker på hytta til svigerfamilien min i Mandal. Det er sekstande(!) året eg er der og det er blitt ein skikkeleg hjartestad i livet.

Her er nokre bilete frå kamerarullen på mobilen. I grunn kunne eg sikker ha kopiert bileta frå i fjor, eller året før der, eller året før der. Me gjer stort sett akkurat dei same sakene, og det er det som er så fint. Soving, Donald pocket-lesing, bading, krabbefiske, badetur til Grunnesund, gåtur på den bilfrie øya Hille, sjekke at utsikten frå Uranienborg er den same, sjekke at ferskenen i drivhuset på Risøbank er (nesten) dei same, låne bøker på det flotte biblioteket, kjøpe alt for store kuleisar hjå Isboksen, ha besøk av vener som til vanleg bur alt for langt unna. Men også krangle litt, jogge litt, plukke litt flått, få nokre skrubbsår, få litt vondt i halsen fordi ein kler seg etter kalenderen og ikkje regn og 12 grader, ete litt for mykje laurdagsgodt litt for mange dager som ikkje heiter laurdag og gi tillatelse til litt for mykje skjerm.

Sørlandsferien i år vart i stor grad ein repetisjon av sommarferiane tidlegare år, og det er det som er så fint.